-
1 powiew
m (G powiewu) 1. (ruch powietrza) waft, puff- powiew wiatru a puff of wind- od pól ciągnął ciepły powiew there was a warm breeze coming in from the fields2. przen. (zapowiedź) hint- powiew sympatii a hint of attraction- wniosła z sobą powiew świeżości her presence/arrival introduced a breath of fresh air* * *-wu, -wy; loc sg - wie; mbreath, puff* * *mibreath, puff; lekki powiew breath of air.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powiew
-
2 dech
m sgt (G tchu) 1. (oddech) breath; (oddychanie) breathing U- chwytać/wstrzymywać dech to catch/hold one’s breath- chory z trudem chwytał dech the patient could hardly catch his breath- nabrać tchu to take a breath- tańczyć do utraty tchu to dance until one is breathless- nie mógł złapać tchu he couldn’t catch his breath, he was short of breath- z wrażenia zaparło mu dech he held his breath in amazement- była tak piękna, że zaparło mi dech she was so beautiful it took my breath away- nalewka tak mocna, że aż dech zapiera flavoured vodka so strong it burns your throat- zapierający dech w piersiach widok a breathtaking view2. książk., przen. (powiew) breath, waft- wiosenny dech wiatru a breath of spring air- padł bez tchu he fell down out of breath- bez tchu przebiegł pięć kilometrów he ran five kilometres without stopping- wymienił tytuły/nazwiska jednym tchem he reeled off the titles/names in one go- wypił lekarstwo jednym tchem he drank the medicine in one gulp- ostatnim tchem at one’s last gasp- sprinter ostatnim tchem dobiegł do mety the sprinter reached the finish line at his last gasp- póki tchu a. do ostatniego tchu to the last, until one’s dying breath- będę walczył o wolność kraju póki tchu w piersi I will fight for my country’s freedom till my dying breath- z zapartym tchem with bated breath* * *tchu; m( oddech) breathjednym tchem — at once; ( duszkiem) at one gulp
* * *mitylko sing. tch-1. (= oddech) breath; wind; zapierać komuś dech w piersiach take sb's breath away; dech mi zaparło it took my breath away; zapierający dech (w piersiach) breathtaking, stunning, breathless; nabrać tchu take a breath; nie móc złapać tchu gasp for breath, be out of breath, be short of breath; aż ci/mu itd. tchu braknie until you're/he's etc. blue in the face; bez tchu out of breath, short of breath, breathless; być bez tchu be out of breath, be short of breath, be breathless; jednym tchem in the same breath, in a single breath; at once; nabrać tchu draw a breath; ostatnim tchem with one's last l. dying breath; do utraty tchu until you're/he's etc. blue in the face; do ostatniego tchu to l. till the last (breath); oglądać coś z zapartym tchem watch sth keenly; czekać z zapartym tchem hold one's breath, wait with bated breath.2. lit., rzad. (= powiew) breath (of air l. wind).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dech
-
3 wywi|ać
pf — wywi|ewać impf (wywieję — wywiewam) Ⅰ vt (przenieść) [powiew, przeciąg] to blow [sth] off a. away, to blow (off a. away)- podmuch wiatru wywiał papiery przez okno a gust of wind blew the papers out of the windowⅡ vi pot. (wynieść się) [osoba] to take off pot.- wywiał z pokoju, jakby go gonili he took off a. scooted out pot. of the room as if someone were after himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywi|ać
См. также в других словарях:
leciuśki — leciuśkiścy forma zdr. o odcieniu intensywnym od leciusi Leciuśka firaneczka. Leciuśki powiew wiatru … Słownik języka polskiego
przewiew — m IV, D. u, Ms. przewiewwie; lm M. y «przepływanie, krążenie powietrza; prąd powietrza, powiew wiatru» Przewiew od wody. Gorąco nie do wytrzymania, nie ma żadnego przewiewu! Nie odczuwać przewiewu … Słownik języka polskiego
rzeźwić — ndk VIa, rzeźwićwię, rzeźwićwisz, rzeźwićwij, rzeźwićwił (dziś zwykle w imiesł. przymiotnikowym czynnym) «czynić rzeźwym, rześkim; orzeźwiać, ożywiać» Rzeźwiący chłód, powiew wiatru. Rzeźwiąca świeżość … Słownik języka polskiego
przewiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przewiewewie {{/stl 8}}{{stl 7}} przepływ, prąd powietrza; powiew wiatru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny, chłodny przewiew. Otworzyć okna dla przewiewu. Bardzo tu duszno, nie ma żadnego przewiewu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
wiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wiewwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prąd powietrza; powiew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mroźny wiew wiatru. Wiew chłodu, stęchlizny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podmuch — m III, D. u; lm M. y 1. «ruch, powiew, pęd powietrza naturalny lub wywołany działaniem urządzeń mechanicznych» Delikatny, lekki, gwałtowny, silny podmuch. Podmuchy wiatru. ◊ Podmuch jesieni, wiosny itp. «pierwszy chłód lub pierwsze ocieplenie… … Słownik języka polskiego
tchnienie — n I 1. rzecz. od tchnąć. 2. lm D. tchnień książk. «powiew» Balsamiczne, ciepłe, ożywcze tchnienie. Czuć tchnienie wiatru, wiosny. 3. daw. «oddech» dziś tylko we fraz. Do ostatniego tchnienia «do śmierci» ◊ Wydać ostatnie tchnienie «umrzeć» … Słownik języka polskiego
wiew — m IV, D. u, Ms. wiewwie; lm M. y książk. «ciąg, strumień powietrza; powiew, podmuch» Rześki wiew wiatru. Wiew niosący się od jeziora. przen. Wiew śmierci. Wiew grozy … Słownik języka polskiego
zefir — m IV, Ms. zefirirze; lm M. y 1. Zefir DB. a, blm «w mitologii greckiej: bóg wiatru zachodniego» 2. D. u poet. «ciepły, łagodny wiatr» Powiew zefiru. ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
